przysadka — ż III, CMs. przysadkadce; lm D. przysadkadek ∆ anat. Przysadka mózgowa «gruczoł dokrewny znajdujący się w czaszce u podstawy mózgu, wydzielający liczne hormony regulujące czynność wielu innych gruczołów oraz wzrost, a także mające wpływ na wiele… … Słownik języka polskiego
przysadka mózgowa — {{/stl 13}}{{stl 7}} gruczoł wydzielania wewnętrznego, leżący w czaszce u podstawy mózgu, regulujący pracę innych gruczołów, wzrost itp. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłoć — ż V, DCMs. kłoci; lm M. kłocie, D. kłoci bot. «Claudium, szarozielona bylina z rodziny turzycowatych, o szorstkich liściach, kwiatach zebranych w kłosy z żółtobrunatną przysadką; występuje niemal na całej kuli ziemskiej, w płn. Polsce rośnie na… … Słownik języka polskiego
przysadkowy — przym. od przysadka ∆ med. Nadczynność przysadkowa «wzmożone wydzielanie hormonów przez przysadkę mózgową» … Słownik języka polskiego
mózgowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. mózg w zn. 1.: Komórki, zwoje, połączenia mózgowe.{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kora mózgowa; opony mózgowe; półkula mózgowa; przysadka mózgowa {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień